ยามเช้าในโรงเรียนประถมศึกษาห่างไกลตัวเมืองแห่งหนึ่ง ผมมักจะมาโรงเรียนเช้าเสมอ เพราะบ้านอยู่ไกลจากโรงเรียนพอสมควร
“อ๊อด ตั้งใจเรียนนะลูก อยู่ป.6 แล้ว จะไดไปเรียน ม.1 ในตัวเมืองนะลูก”
แม่ของผมที่มักจะขี่รถมอเตอร์!ซด์มาส่งผมทุกเช้าจะพูดเสมอ พร้อมกับลูบหัวผมเบา ๆ ผม
พยักหน้ารับคำแม่ตลอด เพราะผมเองก็ใฝ่ฝันที่จะเช้าไปเรียนในตัวเมืองเหมือนกัน ลูกคนจนอย่างผม
จะไปถึงฝันไหมนะ…
“เอ้ย มาเช้าอีกแล้วนะมึง..”
เสียงห้าว ๆ แต่หวานนุ่มตังขึ้นหลังผม ก่อนที่จะตบหลังผมจนแอ่น และเซถลาไปช้างหน้า ผมหันไปมองทันทีด้วยความเคือง ไอ้อุ้ม เพื่อนสนิทคนเดียวของเขา
“ไอ้ห่า มืงก็พอ ๆ กับกูนั่นแหละ..” ผมค้อนขวับใส่มัน “นี่กูหน้าที่มไปจะทำไงวะ..”
“เรื่องของมึง” อุ้มแสดงอาการตลกขบขันกับใบหน้าที่กำลังโกรธของผมเป็นอย่างมาก ก่อนที่ จะหัวเราะออกมา “นี่กู’จะเห็นมึงอีกกี่-วันวะ..”
“พูดอะไรชวนเศร้าเชียว..” ผมพ่นลมหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะเดินไปยังม้านั่งที่เขานั่งประจำกับ
เพื่อนสนิท
“นี่มันเดือนกุมภาพันธ์แล้วนะเว้ย” อุ้มแสดงสีหน้าเศร้า ๆ ออกมาให้เห็น “เดี๋ยวพอสอบ เสร็จ มึงกับกูก็-จบ ป.6 แล้วนะ ไอ้สัตว์ แยกกันแบบนี้ใจไม่ดีเลยว,ะ..”
“เออ ใจหายเหมือนกันเว้ย..” ผมพ่นลมหายใจเบา ๆ อีกครั้งก่อนที่เริ่มจะมืสีหน้าเครียด “มึงอยู่กับกูมาก็หกปีแล้วนี่หว่า…”
“เออติ….พอแยกกันแล้วมันใจหายแปลก ๆ” อุ้มยกมือมาจับไหล่ของผม พร้อมกับปีบเบาๆ พร้อมกับใบหน้าที่นำตาคลอเบ้า.. “กูไม่อยากแยกจากมึงเลยว,ะ..”
“ไอ้น้า ผู้ชายอะไรร้องไห้วะ..”
“กูผู้หญิงโว้ย…” อุ้มตะคอก “แค,ไม่ชอบผู้ชายเอง..”
“แล้วมึงจบไปแล้ว…มึงจะไปต่อที่ไหนล่ะ..” ผมถามมันขึ้นเพื่อเปลี่ยนเรื่อง “โรงเรียนหญิง ล้วนในตัวเมืองสิท่า…”
“นี่มึงรู้ความดิดกูทุกเรื่องหรือเปล่าวะ..” อุ้มหัวเราะเบา ๆ “แม่ง ไม่มึใครรู้ใจกูเท่ามึงเลย
จริง ๆ”
“ขนาดนั้นเลยเหรอวะ…” ผมหัวเราะเบา ๆ ตามมัน… “แด,ตอนนี้มึงเองก็คบกับขวัญอยู่ ไม่ใช่เหรอไง..”
“คบห่าอะไรล่ะ..” อุ้มพ่นลมหายใจเบา ๆ “เลิกไปตั้งสัปดาห์แล้ว..”
“เอ้ย อย่ามาล้อกูเล่น คนนั้นกูจีบแทบตาย มึงได้!ปแล้วมึงก็ไม่เอาเนี่ยนะ..”
“จะน้าIรอะ… ยัยนั่นมันเป็นดี้ มันไม,ชอบผู้ชาย..” อุ้มเอามือทุบโต๊ะ “กูเอากับมัน แล้วมันก็ เลิกกับกู หาว่ากูเอามันไม่มัน กูจะน้า..”
“นี่มึง เอา กันด้วยเหรอ..” ผมเอามือกุมหัว “กูอิจฉามึงว,ะ..แฟนลักคนกูก็ไม่มี นํ้าเงี่ยนก็ เคลื่อนแล้วนะ”
“มึงก็เก็บของมึงไว้รีบทำห่าอะไรวะ..” อุ้มส่ายหัวเบา ๆ “กูทำกับหญิงมันไม่ท้องหรอก แต่ ถ้าหญิงทำกับมึง หญิงท้องแน่ แล้วมึงจะเดือดร้อน”
“กูรู้แล้วน่า วิชาสุขศึกษาก็สอน..” ผมขมวดคิ้ว “เฮ้ย กระดิ่งดังแล้ว… รีบไปเหอะ..”
และแล้วผมกับอุ้มก็พากันไปเข้าแถว ก่อนที่จะเริ่มเรียนกัน
เวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็น ผมกับอุ้มมักจะเป็นคู,สุดท้ายที่จะกลับบ้าน เพราะบ้านของเราไกล กันทั่งคู, (แด,คนละทางกัน) แม่ของผมมักจะมารับประมาณหกโมงครึ่ง ซึ่งพ่อของอุ้มก็มักจะมารับช่วงหนึ่ง ทุ่มครึ่ง…
“มึงแพ้กูแล้ว ส่า ๆ” อุ้มหัวเราะดังลั่น เมื่อผมเล่นหมากฮอสกับมันแล้วแพ้ “เออ กูก็แพ้ให้มึงประจำอ,ะ..ขอบใจกูซะด้วยล่ะ..”
“แหม…” อุ้มอมยิ้ม “มีอะไรที่มึงจะเล่นชนะกูบ้างไหมเนี่ย..”
ผมมองหน้าอุ้มก่อนที่จะรู้สีกหน้าร้อนผ่าว ถึงอุ้มมันจะเป็นทอม แด,มันก็ไว้ผมยาวอยู่เพราะ พ่อมันไม่รู้ จริง ๆ แล้ว ล้าไม่ติดว่ามันเป็นทอม ผมเองก็ประทับใจในตัวมันอยู่นะ…เพราะมันเองก็สวย พอสมควร…
“ไอ้อุ้ม… มึงไม่คิดจ ะชอบผู้ชายบ้างเหรอวะ..” ผมถามขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ตอนนี้มึงยัง เลือกได้นะเว้ย..”
“ถามอย่างนี้อยากได้ตีนเหรอไอ้ห่า” อุ้มจ้องผมเขม็ง “กูไม่เคยคิดจะชอบผู้ชาย..”
“เพราะอะไรวะ … ทำไมถึง..”
“เพราะกูคบเป็นเพื่อนกับมึงล่ะมั้ง” อุ้มหัวเราะเบาๆ “กูตอบไม่ได้เลยว่ะ… หัวใจกูไม่เคย ลั่นกับผู้ชายเลยแม้แด,คนเดียว”
“แล้วกับกูล่ะ..” ผมถามขึ้นอีกครั้ง…
“มึงก็ถามแปลก ๆ ล้าหัวใจกูลั่นกับมึง กูขอมึงเป็นแฟนนานแล้ว”
“แค,หัวใจกูลั่นกับมึงนะ…”
“อย่า….มึงอย่าล้อกูเล่น..”
“กูพูดจริง กูรู้ดัวก็ตอนนี้แหละ กูชอบมึง..”
ผมกับอุ้มเงียบเสียงไป ผมรู้สีกได้ถึงความอึดอัดแบบสุด ๆ ก็วันนี้ เพราะปกติ ช่วงเวลาเงียบ แบบนี้แทบจะไม่มึระหว่างที่เราอยู่ด้วยกันเลย ผมล้มหน้างุดไม่กล้าที่จะสบตามันอีก
“เฮ้ย พ่อกูมาแล้วว่ะ กูกลับก่อนนะ..” อุ้มรีบลุกขึ้นทันที เมื่อเห็นมอเตอร์ไซด์มาจอดอยู่หน้า โรงเรียน… ก่อนที่เธอจะจำอ้าวออกไปอย่างเร็ว…
“สงสัยกูคงโดนหักอกซะแล้ว..” ผมพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ “ไม่น่าพูดออกไปเลยเว้ย..” ผมเงยหน้าขึ้นมา อุ้มก็หายไปซะแล้ว ทั่ง ๆ ที่มอเตอร์ไซด์ดันนั้นยังจอดอยู่… ผมมองตี ๆ ผมก็รู้ว่ามอเตอร์ไซด์ดันนั้นเป็นมอเตอร์ไซด์ของลุงภารโรง…
“มึงไม่ได้ล้อกูเล่นใช่ไหม..”
ผมได้ยินเสียงอุ้มดังขึ้นอีกครั้ง ผมจะหันหน้าไปหามันแต่มันล็อคคอผมไว้!ม่ให้หมุน ผมสูด ลมหายใจก่อนที่จะพูดไปอีกครั้ง “กูชอบมึง..”
“รั้นกูถามคำถามมึงสามข้อ…” อุ้มพูดขึ้นเบาๆ “ข้อแรก ทำไมมึงถึงชอบกู..”
“กูไม่รู้…กูไม่รู้จริงๆ บางทีกูอาจไม,อยากจากมึงไปก็ได้ กูเลยรู้สีกแบบนั้น..”
“ข้อสอง มึงจะเป็นเหมือนเดิมกับกูไหม…”
“ถ้ามึงเหมือนเดิม กูก็เหมือนเดิม…”
“ข้อที่สาม..” อุ้มหน้าแดงกา “มึงเอากูได้!หม..”
“แด,ว่ามึง…”
“ได้ไหม.. .ตอบกูมา..” อุ้มถามยา
“ถ้ามึงต้องการ…” ผมพูดขึ้น “กูจะเอากับมึง”
“รั้นข้อที่สี่..”
“มึงถามกูเลยสามข้อแล้ว..”
“ข้อที่สี่… มึงจะรังเกียจกูไหม ถ้ากูจะคบกับมึง แด,กูก็ยังเป็นทอมแบบนี้…”
“ไม่ กูไม่รังเกียจมึง..” ผมพูดขึ้นเสียงดัง “มึงเป็นมึงแบบนี้แหละ ดีที่สุดแล้ว..”
“อ๊อด..” อุ้มเรียกชื่อผม ก่อนที่เธอจะโน้มมือกอดร่างผมจากด้านหลัง “กูเพิ่งรู้ดัวนี่แหละ…ที่ กูบอกว่าไม่ชอบผู้ชาย เพราะกูชอบมึงอยู่..กูไม่อยากจากมึงไป แด,กูชอบผู้หญิงเหมือนกัน….ผู้หญิงทำใหักู หลงใหล กูเลยถามมึงไง…ถ้ามึงไม,รังเกียจกู…กูก็โอเค…”
“ขอบใจนะมึง ที่ตอบรับกู..”
“จากวันนี้เป็นด้นไป…” อุ้มกระซิบข้างหูของผม…
55
“แด,กูไม่เคย..”
“กูไม่แคร่..” อุ้มเอามือจับไหล่เพื่อยันตัวขึ้น “กูจะรอหน้าห้องนำนะ…”
มือของเธอปล่อยจากร่างกายของผม ผมหันหลังแทบจะทันทีแด,อุ้มก็หายไปแล้ว ผมลุกขึ้น จากม้านั่งก่อนที่จะรีบไปที่ห้องนำหลังโรงเรียน ซึ่งเป็นห้องนํ้าแห่งเดียวในโรงเรียนนี้ ผมเดินเข้าไปใน ห้องนำหญิง เพราะในยามนี้ ไม่มึผู้หญิงคนไหนอยู่ในโรงเรียนแล้ว และอีกอย่าง ถ้าอุ้มจะรอผม ก็คงอยู่ใน ห้องน่านี่แหละ..
“ทางนี้..” เสียงอุ้มพูดขึ้นเบา ๆ พร้อมกับยื่นมือกวักให้ผมมาหาเธอในห้องนำห้องหนึ่ง เพียงแค,ผมมองไปที่ห้องนำห้องนั้น….ผมไม่คิดว่าอุ้มจะต้อนรับผมด้วยการเปลือยผ้าทั้งตัว….
“อุ้ม…มึง..”
“ร่างกายกูคงไม่ถูกใจมึง…มึงอย่าหัวเราะนะ..”
“มึงพูดอะไรเกรงใจควยกูน้าง..” ผมพูดขึ้น ก่อนที่จะรูดซิปกางเกงออก ควยของผมชี้โด่เด,
ออกมานอกกางเกงนักเรียนสีนํ้าตาล “มึงนี่มัน มึงไม่น่าเป็นทอมเลยมึงรู!หม..”
“กูขอโทษ ที่กูเป็นทอม..” อุ้มน่าตาไหลพราก